Zebraliśmy się, aby być świadkami powstawania nowego świata.

28 lutego kilku gapiów-poetów z MDK-u nr 1 w Poznaniu zebrało się w Pracowni Architektury Widowiska Uniwersytetu Artystycznego pod czujnym okiem prof. dr hab. Bohdana Cieślaka, dr Tomasza Ryszczyńskiego oraz naszej opiekunki Edyty Kulczak, aby podejrzeć projekty studentek scenografii.

Podjęły się one przeniesienia przestrzeni opisanej w tekście dramatycznym pt: „Inanna” autorstwa Przemysława Kulczaka na scenę teatru. Świat teatralny ma to do siebie, że jest magiczny w ten osiągalny dla człowieka sposób. Autorki prac: Anna Krajewska, Wiktoria Gryc, Barbara Kochanowska i Rozalia Schwartz pokazały, jak nawet drobna gra kształtem, materią, kolorem i światłem (o której niektórzy ludzie zapomnieli dawno temu, od kiedy nie uczęszczają na zajęcia plastyki!), jest kluczowa do przekazywania świata w takim kształcie, w jakim chcemy, do mówienia bez używania słów. W jaki sposób z upojnego, słonecznego zamku przenieść się do przerażających mitologicznych, lepkich podziemi w ciągu jednego spektaklu, na jednej scenie? Każda z autorek miała swoje spojrzenie na świat przedstawiony w tekście, swój język wizualny, którym mówiła przez szkice, ilustracje, wizualizacje. Krok po kroku - od zdobywania wiedzy, analizy utworu, pomysłu do realizacji. Łatwo było w wyobraźni znaleźć się w miejscach, które stworzyły. Autor książki i my także byliśmy pełni podziwu wobec projektów konceptualnych – czyli odtwarzania procesu powstawania świata w scenografii oraz tego, jak głęboko studentki zabrnęły w świat, którego fragment nam zaprezentowały. Nie zabrakło także pytań i dyskusji na temat samej „Inanny” oraz na temat starożytnej cywilizacji sumeryjskiej.

Było to doświadczenie przeinteresujące, oderwanie się od świata, który nas otacza - zanurzenie się w światy nieistniejące, starożytne mitologie, po drodze zahaczając o równie tajemniczy świat teatru.

Marika Lipowska, poławiaczka słów